Δήμος Ναυπακτίας

Δήμος Ναυπακτίας

Στα τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια της ιστορίας της, από την κάθοδο των Δωριέων μέχρι σήμερα η Ναύπακτος και η ευρύτερη περιοχή της βρίσκεται πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα και του πολιτισμού. Η ίδρυση της πανάρχαιας καστροπολιτείας χάνεται στα βάθη των αιώνων, όπου είναι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της Μυθολογίας και της Ιστορίας.

Έτσι η παραθαλάσσια αυτή πολιτεία συνδέθηκε με τις μεγάλες μετακινήσεις των Ηρακλειδών (Δωριέων) στα τέλη του ΙΒ΄π.Χ. αιώνα. Εδώ ναυπήγησαν τα πλοία τους οι Ηρακλείδες για να μπορέσουν να περάσουν αντίπερα στην Πελοπόννησο.

Η επίζηλη στρατηγική της θέση στο στόμιο του κλειστού τότε Κορινθιακού κόλπου ήταν η αιτία να γίνει η Ναύπακτος στη μακραίωνη ιστορική της πορεία το μήλο της έριδας ανάμεσα στους δυνατούς της κάθε εποχής.

Από αποσπάσματα αρχαίων συγγραφέων γίνεται αντιληπτό ότι δεν είναι σχήμα λόγου όταν λέμε ότι η Ναύπακτος βρισκόταν στο κέντρο των διενέξεων της Αρχαίας Ελλάδας και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Αιτωλική Συμπολιτεία. Λοκροί, Αθηναίοι, Μεσσήνιοι, Αχαιοί, Θηβαίοι, Μακεδόνες, Αιτωλοί εναλλάσσονται στη διαχείριση των τυχών της στη μακραίωνη πορεία της.

Στο video που ακολουθεί μπορείτε να δείτε χαρακτηριστικά σημεία του Δήμου Ναυπακτίας.

Την περίοδο της ρωμαϊκής εξουσίας η Αιτωλία μπήκε σε τροχιά παρακμής και η Ναύπακτος για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν απαντιέται στις γραπτές πηγές της εποχής. Αντίθετα, οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποκάλυψαν και συνεχίζουν να αποκαλύπτουν μία πλήρως οργανωμένη πόλη με δρόμους και κτίρια ιδιωτικού και δημόσιου χαρακτήρα της Ρωμαϊκής εποχής γύρω από την περιοχή που βρίσκεται σήμερα το πρώτο Δημοτικό Σχολείο της πόλης.

Στους μεταχριστιανικούς αιώνες, εξ αιτίας βαρβαρικών επιδρομών (Βησιγότθοι, Ούννοι, Νορμανδοί, Σλάβοι, Σαρακηνοί, Βούλγαροι κ.α.), θεομηνιών, σεισμών και άλλων καταστροφών, η Ναύπακτος για πολλούς αιώνες πέρασε σε ιστορική αφάνεια.

Επανήλθε δυναμικά στο ιστορικό προσκήνιο μετά το 1204, όταν αποτέλεσε τμήμα του λεγόμενου Δεσποτάτου της Ηπείρου. Την περίοδο αυτή ο Επίσκοπος Ναυπάκτου και αργότερα Aρτας Ιωάννης Απόκαυκος (1204-1232) διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην εκκλησιαστική και πολιτική ιστορία του Δεσποτάτου.

Το 1407 η Ναύπακτος κυριεύθηκε από τους Ενετούς, γνώρισε περίοδο εξωραϊσμού και ακμής και μεταβλήθηκε σε εμπορικό κέντρο που συναγωνίσθηκε την εμπορική κίνηση της Πάτρας. Την περίοδο αυτή το κάστρο συντηρήθηκε και πήρε τη μορφή με την οποία το γνωρίζουμε σήμερα.

Μετά από τους Ενετούς ήρθε η σειρά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να κυριαρχήσει στο βαλκανικό χώρο. Ύστερα από αλλεπάλληλες επιθέσεις των Τούρκων, το 1499 η πόλη παραδόθηκε στο Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β΄.

Για την προστασία της Ναυπάκτου οι Τούρκοι κατασκευάζουν τα «Μικρά Δαρδανέλλια», δύο φρούρια στην είσοδο του Κορινθιακού κόλπου, στο Ρίο και στο Αντίρριο.

Ο συνεχής επεκτατισμός των Οθωμανών και ο ορατός πια κίνδυνος για τη Δύση ανάγκασε τους ηγεμόνες των κρατών της Ευρώπης να συνασπιστούν για την αντιμετώπιση του κίνδυνου. Έτσι μετά από επίμονες, επίπονες και πολύμηνες προσπάθειες ο Πάπας Πίος Ε΄ κατόρθωσε να δημιουργήσει τον Ιερό Συνασπισμό. Η Ισπανία, η Βενετία, η Ρώμη, η Σαβοΐα, η Μάλτα, και μερικά ακόμα Ιταλικά κρατίδια συνασπίζονται και αναλαβαίνουν ιερή Σταυροφορία να ανακόψουν την προέλαση των Οθωμανών. Ο χριστιανικός στόλος με αρχιναύαρχο τον Ισπανό πρίγκιπα Δον Χουάν, αδελφό του βασιλιά της Ισπανίας και ο οθωμανικός στόλος με αρχιναύαρχο τον Μουεζίν Ζαντέ Αλή πασά έδωσαν στις 7 Οκτωβρίου 1571 μία φοβερή ναυμαχία στις εκβολές του Αχελώου κοντά στις Εχινάδες που έμεινε στην Ιστορία ως ναυμαχία της Ναυπάκτου. Η νίκη του Χριστιανικού στόλου ήταν σταθμός για την περαιτέρω πορεία του Δυτικού πολιτισμού.

Μετά την ναυμαχία αυτή στην Ναύπακτο συγκεντρώθηκαν πολλοί πειρατές από τη Μεσόγειο, μετατρέποντάς την σε «Μικρό Αλγέρι».

Το 1687 ο Βενετός Μοροζίνι μαζί με Αυστριακούς συμμάχους απέσπασε τη Ναύπακτο από τους Τούρκους και την παραχώρησε στους Ενετούς. Ακολούθησε μια δεύτερη μικρή περίοδος Ενετοκρατίας (1687- 1701). Το 1701 η Ναύπακτος παραδόθηκε στους Τούρκους σύμφωνα με τη συνθήκη του Κάρλοβιτς και έμεινε σκλαβωμένη μέχρι τον Απρίλιο του 1829.

Όταν, το 1821, ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση η Ναύπακτος χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους ως στρατιωτική βάση λόγω των ισχυρών οχυρώσεων της. Αυτή ήταν η αιτία που απελευθερώθηκε τον τελευταίο χρόνο του Αγώνα. Στις 18 Απριλίου 1829 μη μπορώντας ν’ αντέξουν οι Τούρκοι και οι Αλβανοί την πολιορκία των ελληνικών δυνάμεων, παρέδωσαν τη Ναύπακτο στον έλληνα κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια.

Μετά την απελευθέρωσή της ο πληρεξούσιος τοποτηρητής και αδελφός του κυβερνήτη Αυγουστίνος Καποδίστριας και οι διοικητικές, στρατιωτικές και πολιτικές αρχές της επαρχίας και της πόλης ανάπτυξαν σημαντικές δραστηριότητες και διευθέτησαν τη διοικητική και στρατιωτική οργάνωση. Με ψήφισμα της Ε΄ Εθνοσυνέλευσης του 1832 αποφασίσθηκε η εγκατάσταση και παραχώρηση κατοικιών και εθνικής γης σε 500 περίπου Σουλιώτες και άλλους Ηπειρώτες.

Με αυτές τις βάσεις η Ναύπακτος και η περιοχή της άρχισε τη νέα περίοδο της ελεύθερης ζωής της μέσα στο νεοελληνικό κρατίδιο προσφέροντας τις υπηρεσίες της στους μεταγενέστερους εθνικο-απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες του Νεότερου Ελληνικού Κράτους.

Με το Διάταγμα της 31-8-1949 (ΦΕΚ 202 τ. Α΄ ) η Ναύπακτος χαρακτηρίσθηκε τουριστική πόλη. Επίσης με την Φ. 3154343888 από 18-2-1973 απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού χαρακτηρίσθηκε ως τόπος ιστορικός και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους.

Δ.Ε. Αντιρρίου
Το όνομά του προήλθε από το ομώνυμο ακρωτήριο Ρίον, στην αρχαιοελληνική γλώσσα λέγεται το ακρωτήριο. Σε αντίθεση λοιπόν με το αχαϊκό Ρίον έχουμε απέναντί του το Αντίρριο. Ο πρώην Δήμος Αντιρρίου βρίσκεται στο νότιο άκρο της γεωγραφικής ενότητας Νότια Ναυπακτία. Διοικητικά ανήκει στο νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Δ.Ε. Αποδοτίας
Το όνομά της προήλθε από τον αρχαίο λαό των Αποδοτών οι οποίοι κατοικούσαν στη νοτιοδυτική συνέχεια των Βαρδουσίων και την κοιλάδα του Μόρνου κοντά στους Οζόλες Λοκρούς. Ο τόπος κατοικείται από την προϊστορική εποχή χωρίς διακοπές. Το δείχνουν τα αρχαία ερείπια που βρίσκονται σχεδόν σ’ όλα τα χωριά, καθώς και τα τοπωνύμια: Ελληνικά, Μάρμαρα, Παλιοχώρι.

Δ.Ε. Ναυπάκτου
Ο πρώην Δήμος Ναυπάκτου βρίσκεται στο νότιο και ανατολικό τμήμα της γεωγραφικής ενότητας της Νότιας Ναυπακτίας. Διοικητικά ανήκει στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και καταλαμβάνει το ΝΑ του τμήμα. Η Ναύπακτος έδρα του δήμου, είναι “η Νύμφη του Κορινθιακού” αφού τα πόδια της ακουμπούν στη θάλασσα. Η εντός των τειχών παλαιά πόλη είναι κτισμένη σ’ έναν γραφικό και κατάφυτο λόφο, που αποτελεί μια περίεργη προβολή του όρους Ορίγανον (Ριγάνι). Η νέα πόλη είναι απλωμένη δεξιά και αριστερά από τον οχυρωμένο λόφο. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει αποδείξει ότι η ανθρώπινη ζωή στη Ναύπακτο αρχίζει περί το 3.000 π.Χ.

Δ.Ε. Πλατάνου
Η ιστορία του πρώην Δήμου Πλατάνου ξεκινάει από το 1836 με την ονομασία Δήμος Προσχίου, ενώ μεγάλο τμήμα από τη σημερινή έκτασή του σχετίζεται με τον τέως Δήμο Κλεπαΐδος. Στα τέλη του 1868 από το Δήμο Πρόχιου προέκυψαν ο Δήμος Κλεπαΐδος και ο Δήμος Πυλήνης. Ο Δήμος Προσχίου πήρε το όνομά του από ένα αρχαίο νόμισμα που βρέθηκε στη θέση Καστράκι του Αχλαδοκάστρου, πρώην Αρτοτίβας, με την επιγραφή Πρόσχιο. Είναι ένας από τους πλέον ορεινούς δήμους ολόκληρης της Ρούμελης, τον οποίο διασχίζουν οι ποταμοί Εύηνος και Μόρνος.

Δ.Ε. Πυλήνης
Το όνομα του πρώην Δήμου προήλθε από την προϊστορική πόλη Πυλήνη που αναφέρεται από τον Όμηρο στον κατάλογο των Αιτωλικών πόλεων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο υπό τον Αιτωλό βασιλιά Θόαντα. Δυτικά βρέχεται από τον Εύηνο (Φίδαρη), ο οποίος τον χωρίζει από το Δήμο Θέρμου και την επαρχία Τριχωνίδας. Στην έκταση του πρώην Δήμου είναι εμφανής η εναλλαγή ορεινού και πεδινού ανάγλυφου. Ανάμεσα σε γραφικά φαράγγια που σχηματίζονται από τα νερά των ποταμών (Εύηνος, Κότσαλος, Πόριαρης) και σε μια συστοιχία κατάφυτων βουνών.

Δ.Ε. Χάλκειας
Το όνομα κατά μια άποψη προήλθε από την αρχαία παραθαλάσσια πόλη της Αιτωλίας, τη Χαλκίδα. Η ονομασία της πόλης πιστεύεται ότι προήλθε από το όρνιο Χαλκίνδη που ζούσε στην περιοχή ή από το γεγονός ότι η περιοχή έχει το χρώμα του χαλκού. Χαλκίς ή Χαλκία λεγόταν και η Βαράσοβα. Ο Δήμος Χάλκειας βρίσκεται στο ΝΔ άκρο της γεωγραφικής ενότητας Νότια Ναυπακτία. Δυτικά συνορεύει με το Δήμο Μεσολογγίου, ανατολικά με τους Δήμους Αντιρρίου και Ναυπάκτου, βόρεια έχει όριο τον ποταμό Εύηνο και νότια βρέχεται από τον Πατραϊκό κόλπο. Διοικητικά ανήκει στο νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Δήμος Ναυπακτίας

Έδρα του Δήμου είναι η Ναύπακτος. Ο Δήμος Ναυπακτίας έχει μόνιμο πληθυσμό 27800 κατοίκους. Στο δήμο περιλαμβάνονται:
Δημοτική ενότητα Αντιρρίου [ 2598 ]
Τοπική Κοινότητα Αντιρρίου Αιτωλοακαρνανίας [ 1076 ]
το Αντίρριο [ 1018 ]
τα Καραούλια [ 17 ]
η Μυρτιά [ 11 ]
η Σπαρτοράχη [ 30 ]
Τοπική Κοινότητα Μακυνείας Αιτωλοακαρνανίας [ 563 ]
ο Άγιος Πολύκαρπος [ 19 ]
ο Αγραπιδόκαμπος [ 7 ]
η Μακύνεια [ 377 ]
η Ρίζα [ 160 ]
Τοπική Κοινότητα Μαλυκρείου Αιτωλοακαρνανίας [ 959 ]
ο Άνω Πλατανίτης [ 73 ]
το Μολύκρειο [ 186 ]
ο Πλατανίτης [ 606 ]
τα Φραγκαίϊκα [ 94 ]
Δημοτική ενότητα Αποδοτίας [ 2636 ]
Τοπική Κοινότητα Αμπελακιωτίσσης
η Αμπελακιώτισσα [ 92 ]
Τοπική Κοινότητα Αναβρυτής Αιτωλοακαρνανίας
η Αναβρυτή [ 172 ]
Τοπική Κοινότητα Άνω Χώρας
η Άνω Χώρα [ 225 ]
Τοπική Κοινότητα Ασπριάς
η Ασπριά [ 78 ]
Τοπική Κοινότητα Γραμμένης Οξυάς
η Γραμμένη Οξυά [ 111 ]
Τοπική Κοινότητα Γρηγορίου
το Γρηγόριο [ 79 ]
Τοπική Κοινότητα Ελατόβρυσης
η Ελατόβρυση [ 116 ]
Τοπική Κοινότητα Ελατούς
η Ελατού [ 107 ]
Τοπική Κοινότητα Καλλονής Αιτωλοακαρνανίας
η Καλλονή [ 105 ]
Τοπική Κοινότητα Καταφυγίου Αιτωλοακαρνανίας [ 322 ]
το Γολέμιο [ 46 ]
το Καταφύγιο [ 276 ]
Τοπική Κοινότητα Κάτω Χώρας
η Κάτω Χώρα [ 35 ]
Τοπική Κοινότητα Κεντρικής Αιτωλοακαρνανίας [ 103 ]
η Κεντρική [ 103 ]
ο Σέλλος [ 0 ]
Τοπική Κοινότητα Κοκκινοχωρίου Αιτωλοακαρνανίας [ 64 ]
το Κοκκινοχώρι [ 24 ]
η Σωτήρω [ 0 ]
το Χρίσοβο [ 40 ]
Τοπική Κοινότητα Κρυονερίων
τα Κρυονέρια [ 145 ]
Τοπική Κοινότητα Κυδωνέας
η Κυδωνέα [ 105 ]
Τοπική Κοινότητα Λεύκας Αιτωλοακαρνανίας
η Λεύκα [ 116 ]
Τοπική Κοινότητα Λιμνίτσης
η Λιμνίτσα [ 144 ]
Τοπική Κοινότητα Μανδρινής
η Μανδρινή [ 102 ]
Τοπική Κοινότητα Πόδου
ο Πόδος [ 67 ]
Τοπική Κοινότητα Τερψιθέας Αιτωλοακαρνανίας
η Τερψιθέα [ 348 ]
Δημοτική ενότητα Ναυπάκτου [ 17701 ]
Δημοτική Κοινότητα Ναυπάκτου
η Ναύπακτος [ 13415 ]
Τοπική Κοινότητα Αφροξυλιάς Αιτωλοακαρνανίας [ 413 ]
η Άνω Αφροξυλιά [ 3 ]
η Κάτω Αφροξυλιά [ 410 ]
Τοπική Κοινότητα Βελβίνας
η Βελβίνα [ 57 ]
Τοπική Κοινότητα Βλαχομάνδρας Αιτωλοακαρνανίας [ 132 ]
η Βλαχομάνδρα [ 65 ]
η Γέφυρα Μπανιά [ 39 ]
τα Σφηκαίικα [ 28 ]
Τοπική Κοινότητα Βομβοκούς Αιτωλοακαρνανίας [ 140 ]
ο Άγιος Βασίλειος [ 22 ]
η Βομβοκού [ 50 ]
η Λεύκα Βομβοκούς [ 37 ]
τα Μάρμαρα [ 20 ]
η Μονή Αγίου Ιωάννου [ 11 ]
Τοπική Κοινότητα Δάφνης Αιτωλοακαρνανίας [ 872 ]
η Δάφνη [ 251 ]
η Κάτω Δάφνη [ 621 ]
Τοπική Κοινότητα Λυγιά
ο Λυγιάς [ 1161 ]
Τοπική Κοινότητα Μαμουλάδας Αιτωλοακαρνανίας [ 341 ]
η Κάτω Μαμουλάδα [ 325 ]
η Μαμουλάδα [ 16 ]
Τοπική Κοινότητα Νεοκάστρου Αιτωλοακαρνανίας [ 51 ]
το Νεόκαστρο [ 40 ]
τα Παλιάμπελα [ 11 ]
Τοπική Κοινότητα Ξηροπηγάδου Αιτωλοακαρνανίας
το Ξηροπήγαδο [ 473 ]
Τοπική Κοινότητα Παλαιοχωρακίου Αιτωλοακαρνανίας [ 47 ]
το Μικρό Παλαιοχωράκι [ 8 ]
το Παλαιοχωράκι [ 39 ]
Τοπική Κοινότητα Πιτσιναιίκων Αιτωλοακαρνανίας [ 144 ]
το Καστράκι [ 22 ]
τα Πιτσιναίικα [ 111 ]
η Συκιά [ 11 ]
Τοπική Κοινότητα Ριγανίου Αιτωλοακαρνανίας [ 167 ]
το Διάσελλο [ 2 ]
ο Πόρος [ 16 ]
το Ριγάνιο [ 149 ]
Τοπική Κοινότητα Σκάλας Αιτωλοακαρνανίας
η Σκάλα [ 288 ]
Δημοτική ενότητα Πλατάνου [ 1611 ]
Τοπική Κοινότητα Αγίου Δημητρίου Αιτωλοακαρνανίας
ο Άγιος Δημήτριος [ 109 ]
Τοπική Κοινότητα Αραχόβης Αιτωλοακαρνανίας [ 317 ]
η Αράχοβα [ 314 ]
ο Κρανές [ 3 ]
Τοπική Κοινότητα Αχλαδοκάστρου
το Αχλαδόκαστρο [ 106 ]
Τοπική Κοινότητα Δενδροχωρίου Αιτωλοακαρνανίας
το Δενδροχώρι [ 19 ]
Τοπική Κοινότητα Καστανέας Αιτωλοακαρνανίας
η Καστανέα [ 70 ]
Τοπική Κοινότητα Κλεπάς
η Κλεπά [ 197 ]
Τοπική Κοινότητα Λιβαδακίου Αιτωλοακαρνανίας
το Λιβαδάκι [ 88 ]
Τοπική Κοινότητα Νεοχωρίου Ναυπακτίας Αιτωλοακαρνανίας [ 148 ]
το Νεοχώρι [ 129 ]
το Πετρωτό [ 19 ]
Τοπική Κοινότητα Περδικόβρυσης Αιτωλοακαρνανίας
η Περδικόβρυση [ 105 ]
Τοπική Κοινότητα Περίστης
η Περίστα [ 122 ]
Τοπική Κοινότητα Πλατάνου Αιτωλοακαρνανίας [ 253 ]
ο Κάτω Πλάτανος [ 46 ]
ο Πλάτανος [ 207 ]
Τοπική Κοινότητα Χόμορης Αιτωλοακαρνανίας [ 77 ]
η Αγία Τριάδα [ 11 ]
η Χόμορη [ 66 ]
Δημοτική ενότητα Πυλλήνης [ 857 ]
Τοπική Κοινότητα Ανθοφύτου Αιτωλοακαρνανίας [ 67 ]
το Ανθόφυτο [ 57 ]
η Λεπτοκαρυά [ 10 ]
Τοπική Κοινότητα Γάβρου Αιτωλοακαρνανίας [ 20 ]
ο Γάβρος [ 11 ]
τα Κουτσογιανναίικα [ 9 ]
Τοπική Κοινότητα Δορβιτσιάς
η Δορβιτσιά [ 36 ]
Τοπική Κοινότητα Ελευθεριανής
η Ελευθεριανή [ 116 ]
Τοπική Κοινότητα Μηλέας Αιτωλοακαρνανίας
η Μηλέα [ 36 ]
Τοπική Κοινότητα Παλαιοπύργου Αιτωλοακαρνανίας [ 193 ]
ο Παλαιόπυργος [ 164 ]
τα Περιβόλια [ 29 ]
Τοπική Κοινότητα Ποκίστης
η Ποκίστα [ 60 ]
Τοπική Κοινότητα Σίμου Αιτωλοακαρνανίας [ 90 ]
ο Κάμπος [ 18 ]
το Παλαιοχώρι [ 7 ]
ο Σίμος [ 65 ]
Τοπική Κοινότητα Στρανώμης Αιτωλοακαρνανίας [ 112 ]
ο Άνω Κάμπος [ 34 ]
ο Κάτω Κάμπος [ 29 ]
τα Λουτρά Στάχτης [ 16 ]
η Στράνωμα [ 33 ]
Τοπική Κοινότητα Στύλιας Αιτωλοακαρνανίας [ 52 ]
η Αγία Τριάδα [ 19 ]
η Στύλια [ 33 ]
Τοπική Κοινότητα Φαμίλας Αιτωλοακαρνανίας [ 75 ]
ο Πλατανιάς [ 48 ]
η Συκέα [ 15 ]
η Φαμίλα [ 12 ]
Δημοτική ενότητα Χαλκείας [ 2397 ]
Τοπική Κοινότητα Άνω Βασιλικής
η Άνω Βασιλική [ 98 ]
Τοπική Κοινότητα Βασιλικής Αιτωλοακαρνανίας [ 409 ]
η Κάτω Βασιλική [ 252 ]
το Πέραμα [ 157 ]
Τοπική Κοινότητα Γαβρολίμνης
η Γαβρολίμνη [ 187 ]
Τοπική Κοινότητα Γαλατά Αιτωλοακαρνανίας [ 1070 ]
ο Γαλατάς [ 976 ]
το Κρυονέρι [ 94 ]
Τοπική Κοινότητα Καλαβρούζης Αιτωλοακαρνανίας [ 75 ]
η Καλαβρούζα [ 9 ]
η Κάτω Καλαβρούζα [ 66 ]
Τοπική Κοινότητα Περιθωρίου Αιτωλοακαρνανίας
το Περιθώριο [ 184 ]
Τοπική Κοινότητα Τρικόρφου Αιτωλοακαρνανίας
το Τρίκορφο [ 374 ]