2018.09.08. Πετροχώρι. Πανήγυρις της Ιεράς Μονής Φωτμού

2018/09/08

Παρουσία πλήθους πιστών απ΄ το Πετροχώρι, αλλά κι απ΄τα γύρω χωριά, Θέρμο, Μυρτιά, Αγία Σοφία, Σιταράλωνα κ.α. έγιναν σήμερα Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018 στο ιστορικό Μοναστήρι του Φωτμού, οι ακολουθίες του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας.

Στις 8 Σεπτεμβρίου η εκκλησία μας γιορτάζει το Γενέσιον της Θεοτόκου και το ιστορικό αυτό Μοναστήρι του Φωτμού την ημέρα αυτή πανηγυρίζει.

Το Μοναστήρι, κτίσμα του 16-ου μ.Χ. αιώνος, στην παραλίμνια της Τριχωνίδας τοποθεσία ο Φωτμός, ήταν αρχικά αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο τον Φωτεινό λόγω της περίβλεπτης θέσης του. Με το πέρασμα των αιώνων έγιναν πολλές αλλαγές (κορυφώθηκαν οι αλλαγές μετά το 1834 με το περίφημο διάταγμα του Όθωνα περί διάλυσης των Μοναστηριών) το Μοναστήρι άλλαξε κι αφιερώθηκε στην Παναγία, ο δε Φωτεινός μετονομάστηκε Φωτμός. Δίπλα απ΄ το Μοναστήρι, παραμένει αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο το μετόχι του Μοναστηριού, στην τοποθεσία Κείθε Αη-Γιώργης.

Έκδηλα τα ίχνη της εγκατάλειψης του Μοναστηριού. Τα ερειπωμένα απομεινάρια των κελιών του Μοναστηριού στα Ανατολικά - Νοτιο-Ανατολικά του καθολικού, το διαβατικό που στέκει ακόμα (ως πότε;) ολόρθο, οι εναπομείνασες Αγιογραφίες - Τοιχογραφίες στο εσωτερικό του καθολικού, μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Κάποιοι, φρόντισαν και για την υστεροφημία τους, αφίνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη της άγνοίας τους στα απομεινάρια των τοιχογραφιών.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες, δεν κάνουν ούτε τις απαραίτητες παρεμβάσεις για να μην καταπέσουν οι τοιχογραφίες του Μοναστηριού. Λειτουργούν όμως, γιατί υπάρχει έστω και σε κακή κατάσταση ο Φωτμός.

Κι όπως είναι σε κακή κατάσταση ο Φωτμός είναι και το Παληομονάστηρο στη Νερομάνα, κι άλλα πολλά εκ των Βυζαντινών - μεταΒυζαντινών μας μνημείων. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ιδιώτες αλλά και σύλλογοι και κάποια εκ των μνημείων μας συντηρήθηκαν υποφερτά κι είναι συγκριτικά, σε καλή κατάσταση. Αναφέρομαι στο Καταφύγι, στον Άη-Γιάννη, στη Μυρτιά, στην Αγία Παρασκευή, στον Άη-Γιώργη στο Αργυρό Πιγάδι κ.α.

Πέρα απ΄ την αδιαφορία των αρμοδίων υπηρεσιών, υπάρχει και η δική μας αδιαφορία. Αγνοούμε την ιστορία μας, αγνοούμε τα μνημεία μας, κι ύστερα μιλάμε ασύστολα για την αξιοποίησή τους. Μιλάμε για προβολή του τοπου μας κι αξιοποίηση του πολιτισμικού μας πλούτου που εμείς οι ίδιοι απαξιώνουμε.

Πως να αξιοποιήσω κάτι που δεν ξέρω;

Πως να εκμεταλλευτώ κάτι του οποίου την ύπαρξη αγνοώ;

Πως να αναπτύξω τον τουρισμό μιάς περιοχής, όταν αγνοώ τα χαρακτηριστικά της;