Ναύπακτος

Ναύπακτος

Η Ναύπακτος, μια όμορφη πόλη, κτισμένη αμφιθεατρικά σε πευκόφυτη πλαγιά, με 18.231 μόνιμους κατοίκους, απέχει 42 χιλιόμετρα από το Μεσολόγγι και 10 χιλιόμετρα από το πορθμείο Ρίου - Αντιρρίου, διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια, σε μεγάλο βαθμό, το παραδοσιακό ύφος της.

Το παλιό κυκλικό λιμάνι με τους δύο γραφικούς πύργους στην είσοδό του, γοητεύει και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες.

Το βενετσιάνικο καλοδιατηρημένο κάστρο, με τις αλλεπάλληλες σειρές τειχών στην κορυφή του λόφου, είναι από τα πιο όμορφα της Ελλάδας και πραγματικό στολίδι για την πόλη.

Ο επισκέπτης θα βρει ταβέρνες, εστιατόρια, ουζερί, καφετέριες στο κέντρο της πόλης, στις παραλίες της ή στο λόφο του κάστρου με θέα τη θάλασσα.

Στο δυτικό βραχίονα του λιμανιού υπάρχουν δύο αγάλματα ηρώων που μας θυμίζουν ναυτικά συμβάντα από τη μακρόχρονη ιστορία της μικρής αυτής πόλης. Το πρώτο είναι του διάσημου Ισπανού λογοτέχνη Μιχαήλ Θερβάντες (1547-1616), ο οποίος σε ηλικία 23 χρονών πήρε μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571 μ.Χ., όπου έχασε το ένα του χέρι. Το δεύτερο, ψηλά στο προμαχώνα του λιμανιού, είναι του Γεωργίου Ανεμογιάννη (1796-1821) από τους Παξούς, ο οποίος το Μάιο του 1821 σε ναυτική επιχείρηση κατά της τουρκοκρατούμενης Ναυπάκτου επιχείρησε ανεπιτυχώς την πυρπόληση τουρκικής κορβέτας που του στοίχισε μαρτυρικό θάνατο.

Ανηφορίζοντας στα πλακόστρωτα δρομάκια βόρεια της πλατείας του Λιμανιού υπάρχει ο “Πύργος Μπότσαρη“. Το κτίριο αυτό, κτισμένο σε δύο φάσεις το 15ο και 16ο αιώνα, μετά την απελευθέρωση της Ναυπάκτου, το 1829, ήρθε στην κατοχή του σουλιώτη στρατηγού Νότη Μπότσαρη. Σήμερα ο πύργος φιλοξενεί διαρκή έκθεση αντιγράφων από πίνακες, χάρτες και σχεδιάσματα που έχουν σχέση με τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571 μ.Χ.)

Λίγο πάνω από το Ρόλοι, στην οδό Σουλίου, βρίσκεται το αρχοντικό της οικογένειας Τζαβέλα, που σήμερα φιλοξενεί την 22η Εφορεία Βυζαντινών Αχραιοτήτων.

Στο πλάτωμα της συνοικίας του Τζαμιού, τη σημερινή πλατεία Γιάννη Βλαχογιάννη με το μεγάλο πλατάνι και την πέτρινη βρύση, σώζονται τα ερείπια τούρκικου τεμένους καθώς και συγκρότημα τούρκικων λουτρών σε σχετικά καλή κατάσταση.

Στη συνέχεια του λιμανιού είναι το Στενοπάζαρο, η παλιά αγορά της πόλης, δίπλα από το λιμάνι, όπου παλαιότερα ήκμασαν παραδοσιακά ταβερνεία. Στο τέλος του Στενοπάζαρου βρίσκεται ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Δημητρίου και λίγο πιο πέρα το Δημαρχείο. Απέναντι ακριβώς είναι το αρχοντικό του λογοτέχνη Γεωργίου Αθανασιάδη-Νόβα με εντυπωσιακούς ανθόκηπους.

Λίγο πιο πάνω από το Δημαρχείο βρίσκεται το Διοικητήριο, όπου στεγάζονται οι οικονομικές υπηρεσίες της πόλης. Δίπλα από το Διοικητήριο βρίσκεται η Παπαχαραλάμπειος Βιβλιοθήκη και το Ειρηνοδικείο Ναυπάκτου. Η Βιβλιοθήκη στεγάζεται σ’ ένα νεοκλασικό κτίριο, που κτίσθηκε το 1955 από τον ευεργέτη της πόλης Δημήτριο Παπαχαραλάμπους. Είναι μία από τις καλύτερα οργανωμένες Δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας με 50.000 τόμους βιβλίων και δύο κινητές βιβλιοθήκες. Έχει πλούσια συλλογή από εκδόσεις τοπικού ενδιαφέροντος και μέρος από τη συλλογή Γιάννη Βλαχογιάννη.

Δίπλα από την πλατεία Δήμου Φαρμάκη, στο κέντρο της πόλης, βρίσκεται το ιδιωτικό μουσείο, «Μουσείο κειμηλίων 1821-Φαρμάκη» με πολύτιμα εκθέματα του απελευθερωτικού αγώνα της οικογένειας Φαρμάκη.

Πιο πάνω, στη συνοικία Εβραιόλακα, βρέθηκαν τα ερείπια μιας σπουδαίας παλαιοχριστιανικής βασιλικής εκκλησίας πιθανότατα του 5-ου μ.Χ. αιώνα.

Ανατολικά και δυτικά της πόλης υπάρχουν δύο παραλίες, η παραλία της Ψανής μήκους ενός χιλιομέτρου, με τα μεγάλα πλατάνια, τα πολυτελή καταστήματα και την όμορφη δημοτική πλαζ και η του Γριμπόβου, με τα πελώρια αιωνόβια πλατάνια, με σύγχρονα ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια.

Στο μικρό λοφίσκο που δημιουργείται απέναντι από την πλατεία Κεφαλοβρύσου, πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν σε μικρό πλάτωμα, όπου βρισκόταν το ιερό του Ασκληπιού, ερειπωμένο ήδη από τα χρόνια της αρχαιότητας, όπως ο Παυσανίας κατέγραψε όταν πέρασε από τη Ναύπακτο.